دوره 5، شماره 3 - ( مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت 1397 )
جلد 5 شماره 3 صفحات 52-38 |
برگشت به فهرست نسخه ها
النار افشاری1 
، احمد زارعی* 2، مجید محمود علیلو1 ، فاطمه نعمتی3
، احمد زارعی* 2، مجید محمود علیلو1 ، فاطمه نعمتی3
1- دانشگاه تبریز، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی
2- دانشگاه تبریز، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی ،ahmad.hawar82@gmail.com
3- دانشگاه تبریز، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی
2- دانشگاه تبریز، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی ،
3- دانشگاه تبریز، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی
چکیده: (3622 مشاهده)
مقدمه: زلزله ازجمله بزرگ‌ترین و ویرانگرترین بلایای طبیعی است که اثرات جسمانی و روانشناختی مختلفی بر افراد جامعه به ویژه کودکان و نوجوانان می گذارد.
هدف: لذا هدف این پژوهش، مقایسه ی راهبردهای مقابله ای، شادکامی و امید به آینده در نوجوانان بازمانده از زلزله ی بم با نوجوانان عادی است.
روش: در این پژوهش ۱۴۳ نوجوان بازمانده از زلزله بم و ۲۰۷ نفر از سایر نوجوانان به شیوه نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند و به پرسشنامه های راهبردهای مقابلهای لازاروس، شادکامی آکسفورد و امید به آینده اسنایدر پاسخ دادند. دادهها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیری (MANOVA) و T گروههای مستقل تحلیل گردید.
یافته ها: یافته های پژوهش نشان دادند که نوجوانان بازمانده از زلزله از راهبردهای مقابله ای مسأله مدار کمتر و از راهبردهای مقابله ای هیجان مدار بیشتر استفاده می کنند و میزان شادکامی و امید به آینده در این افراد کمتر از نوجوانان عادی است. همچنین تفاوتهای جنسیتی در متغیرهای موردمطالعه مشاهده شد.
نتیجه گیری: بر اساس این یافته ها با انجام دادن اقدامات روانشناختی مناسب و آموزش های لازم در زمینه راهبردهای مقابله ای میتوان میزان آسیب پذیری افراد زلزله زده را به میزان قابل توجهی کاهش داد.
هدف: لذا هدف این پژوهش، مقایسه ی راهبردهای مقابله ای، شادکامی و امید به آینده در نوجوانان بازمانده از زلزله ی بم با نوجوانان عادی است.
روش: در این پژوهش ۱۴۳ نوجوان بازمانده از زلزله بم و ۲۰۷ نفر از سایر نوجوانان به شیوه نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند و به پرسشنامه های راهبردهای مقابلهای لازاروس، شادکامی آکسفورد و امید به آینده اسنایدر پاسخ دادند. دادهها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیری (MANOVA) و T گروههای مستقل تحلیل گردید.
یافته ها: یافته های پژوهش نشان دادند که نوجوانان بازمانده از زلزله از راهبردهای مقابله ای مسأله مدار کمتر و از راهبردهای مقابله ای هیجان مدار بیشتر استفاده می کنند و میزان شادکامی و امید به آینده در این افراد کمتر از نوجوانان عادی است. همچنین تفاوتهای جنسیتی در متغیرهای موردمطالعه مشاهده شد.
نتیجه گیری: بر اساس این یافته ها با انجام دادن اقدامات روانشناختی مناسب و آموزش های لازم در زمینه راهبردهای مقابله ای میتوان میزان آسیب پذیری افراد زلزله زده را به میزان قابل توجهی کاهش داد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |