BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://shenakht.muk.ac.ir/article-1-319-fa.html
1، سهیلا سعیدی2
2- دانشگاه آزاد اسلامی سنندج
مقدمه: این پژوهش به منظور اثربخشی توانبخشی روانی- اجتماعی در کاهش علائم منفی و بهبود مهارتهای اجتماعی مبتلایان به اسکیزوفرنی مزمن انجام شد.
روش: روش پژوهش به شیوه نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون- پس آزمون بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس، از بین جامعه آماری که شامل تمامی افراد مبتلا به اسکیزوفرنی مزمن در مراکز شبانهروزی توانبخشی بیماران مزمن روانی در شهر سنندج بوده، 30 نفر از مبتلایان در دو گروه آزمایش و کنترل (هر کدام 15 نفر) انتخاب گردید. مداخله‌های انجام شده در 12 جلسه (توانبخشی روانی- اجتماعی) به کمک پیش‌آزمون- پس‌آزمون ارزیابی شد. برای جمع‌آوری داده ها از پرسشنامه‌های علائم منفی اندریسن و مهارتهای اجتماعی ده بزرگی استفاده و فرضیه های پژوهش نیز از طریق آزمون تحلیل واریانس چندراهه محاسبه شدند.
یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که توانبخشی روانی- اجتماعی در کاهش علائم منفی مبتلایان به اسکیزوفرنی مزمن تأثیر معناداریدارد. توانبخشی روانی- اجتماعی در بهبود مهارتهای اجتماعی مبتلایان به اسکیزوفرنی مزمن تأثیر معناداری دارد.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده، بکارگیری روشهای غیردارویی همچون توانبخشی روانی-اجتماعی در کاهش علائم منفی و بهبود مهارتهای اجتماعی مبتلایان به اسکیزوفرن توصیه میشود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
