مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
زهرا میرزایی1 
، مریم کدخدائی*2
، مریم کدخدائی*2
1- دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، واحد مبارکه، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران.
2- استادیار، گروه روانشناسی، واحد مبارکه، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران ،mkadkhodaie@gmail.com
2- استادیار، گروه روانشناسی، واحد مبارکه، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران ،
چکیده: (46 مشاهده)
مقدمه: خواندن از مهمترین نیازهای آموزشی دانشآموزان است. از عوامل مؤثر بر خواندن، نگرش خواندن و انگیزش خواندن است. یکی از رویکردهای نوآورانه در تدریس و یادگیری، یادگیری مغزمحور است که با طراحی طبیعی مغز سازگار است.
هدف: بررسی تأثیر آموزش یادگیری مغزمحور بر نگرش خواندن و انگیزش خواندن در دانشآموزان پایه چهارم ابتدایی است.
روش: پژوهش حاضر، نیمه‌آزمایشی با پیش‌آزمون-پس‌آزمون، با گروه آزمایش و کنترل و دوره پیگیری 2 ماهه انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر، کلیه دانشآموزان پسر پایه چهارم ابتدایی مشغول به تحصیل در سال تحصیلی 1403-1402 شهرستان خمینیشهر بودند که از میان آنها 30 دانشآموز که واجد شرایط ورود به پژوهش بودند، به روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای انتخاب شده و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند؛ سپس آموزش یادگیری مغزمحور بر روی گروه آزمایش اجرا و در پایان، هر دو گروه دوباره با پرسشنامه نگرش خواندن مککنا و کییر (1990) و پرسشنامه انگیزش خواندن ویگفیلد و گاتری (1997) ارزیابی شدند. یافتهها با استفاده از نسخه 27 نرم افزار SPSS و به روش تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر تحلیل شد.
یافتهها: آموزش یادگیری مغزمحور باعث افزایش میانگین نمره نگرش خواندن (83/0=Eta، 001/0>P، 908/138=F) و افزایش میانگین نمره انگیزش خواندن (94/0=Eta، 001/0>P، 87/462=F) در دانشآموزان شده است.
نتیجه‌گیری: با توجه به یافتههای حاصل، به نظر میرسد آموزش یادگیری مغزمحور، در بهبود نگرش خواندن و انگیزش خواندن دانشآموزان پایه چهارم ابتدایی شهرستان خمینیشهر، اثربخش بوده و توصیه میشود در مدارس برای ارتقای نگرش خواندن و انگیزش خواندن دانشآموزان، از این روش استفاده شود.
هدف: بررسی تأثیر آموزش یادگیری مغزمحور بر نگرش خواندن و انگیزش خواندن در دانشآموزان پایه چهارم ابتدایی است.
روش: پژوهش حاضر، نیمه‌آزمایشی با پیش‌آزمون-پس‌آزمون، با گروه آزمایش و کنترل و دوره پیگیری 2 ماهه انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر، کلیه دانشآموزان پسر پایه چهارم ابتدایی مشغول به تحصیل در سال تحصیلی 1403-1402 شهرستان خمینیشهر بودند که از میان آنها 30 دانشآموز که واجد شرایط ورود به پژوهش بودند، به روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای انتخاب شده و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند؛ سپس آموزش یادگیری مغزمحور بر روی گروه آزمایش اجرا و در پایان، هر دو گروه دوباره با پرسشنامه نگرش خواندن مککنا و کییر (1990) و پرسشنامه انگیزش خواندن ویگفیلد و گاتری (1997) ارزیابی شدند. یافتهها با استفاده از نسخه 27 نرم افزار SPSS و به روش تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر تحلیل شد.
یافتهها: آموزش یادگیری مغزمحور باعث افزایش میانگین نمره نگرش خواندن (83/0=Eta، 001/0>P، 908/138=F) و افزایش میانگین نمره انگیزش خواندن (94/0=Eta، 001/0>P، 87/462=F) در دانشآموزان شده است.
نتیجه‌گیری: با توجه به یافتههای حاصل، به نظر میرسد آموزش یادگیری مغزمحور، در بهبود نگرش خواندن و انگیزش خواندن دانشآموزان پایه چهارم ابتدایی شهرستان خمینیشهر، اثربخش بوده و توصیه میشود در مدارس برای ارتقای نگرش خواندن و انگیزش خواندن دانشآموزان، از این روش استفاده شود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |