دوره 12، شماره 4 - ( مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت 1404 )
جلد 12 شماره 4 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Bakhshi Sooreshjani L, Mousavi Nasr S S. Modeling of mobile phobia among students based on the quality of parent-child relationship and attachment styles: the mediating role of loneliness. Shenakht Journal of Psychology and Psychiatry 2025; 12 (4)
URL: http://shenakht.muk.ac.ir/article-1-2420-fa.html
URL: http://shenakht.muk.ac.ir/article-1-2420-fa.html
بخشی سورشجانی لیلا، موسوی نصر سیده سمانه. مدل یابی بی موبایل هراسی دانش آموزان بر اساس کیفیت رابطه والد- فرزند و سبک‌های دلبستگی: نقش میانجی احساس تنهایی. مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت. 1404; 12 (4)
1- کارشناسی ارشد روان شناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، بهبهان، ایران ، bakhshi.la@gmail.com
2- استادیار، گروه روان شناسی، واحد بهبهان، دانشگاه آزاد اسلامی، بهبهان، ایران
2- استادیار، گروه روان شناسی، واحد بهبهان، دانشگاه آزاد اسلامی، بهبهان، ایران
چکیده: (17 مشاهده)
مقدمه: بی‌موبایل‌هراسی به ترس شدید یا اضطراب ناشی از دوری از تلفن همراه یا عدم دسترسی به آن اشاره دارد که می‌تواند بر سلامت روان و رفتار فرد تأثیر بگذارد.
هدف: هدف پژوهش حاضر مدلیابی بی‌موبایل هراسی دانشآموزان بر اساس کیفیت رابطه والد – فرزند و سبک‌های دلبستگی با میانجی‌گری احساس تنهایی در دانشآموزان دوره دوم متوسطه بود.
روش: روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی و به شیوه معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی دانش آموزان دختر و پسر متوسطه دوم شهر خرم‌آباد در سال تحصیلی ۱۴۰۲–۱۴۰۱ تشکیل دادند. از میان آن‌ها، تعداد ۲۹۹ نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب و به پرسش‌نامه‌های بی‌موبایل‌هراسی یلدریم و کوریا (۲۰۱۵)، کیفیت رابطه والد- فرزندی فاین و همکاران (۱۹۸۳)، سبک‌های دلبستگی کولینز و رید (۱۹۹۰) و احساس تنهایی راسل (۱۹۹۶) پاسخ دادند. تحلیل داده‌های جمع‌آوری‌شده با استفاده از مدلیابی معادلات ساختاری در برنامه اسمارت پی‌ال‌اس نسخه ۳ انجام گرفت
یافته‌ها: نتایج نشان دادند که کیفیت رابطه والد-فرزند با میانجی‌گری احساس تنهایی، اثری غیرمستقیم بر بی‌موبایل‌هراسی دانشآموزان داشت (β=0/481، p<0/01). همچنین، سبک‌های دلبستگی نیز از طریق احساس تنهایی، به‌طور غیرمستقیم بر بی‌موبایل‌هراسی دانشآموزان تأثیر معناداری داشت (β=0/481، p<0/01). کیفیت رابطه والد-فرزند (β=0/163، p<0/01) و سبک‌های دلبستگی (β=0/328، p<0/01) نیز به‌طور مستقیم بر بی‌موبایل‌هراسی دانشآموزان تأثیر معناداری داشتند.
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج، برگزاری کلاس‌های آموزشی برای والدین و دانشآموزان با هدف ارتقاء کیفیت رابطه والد–فرزند، آموزش سبک‌های دلبستگی و کاهش احساس تنهایی و در نتیجه کاهش بی‌موبایل‌هراسی در دانشآموزان پیشنهاد شد.
هدف: هدف پژوهش حاضر مدلیابی بی‌موبایل هراسی دانشآموزان بر اساس کیفیت رابطه والد – فرزند و سبک‌های دلبستگی با میانجی‌گری احساس تنهایی در دانشآموزان دوره دوم متوسطه بود.
روش: روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی و به شیوه معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی دانش آموزان دختر و پسر متوسطه دوم شهر خرم‌آباد در سال تحصیلی ۱۴۰۲–۱۴۰۱ تشکیل دادند. از میان آن‌ها، تعداد ۲۹۹ نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب و به پرسش‌نامه‌های بی‌موبایل‌هراسی یلدریم و کوریا (۲۰۱۵)، کیفیت رابطه والد- فرزندی فاین و همکاران (۱۹۸۳)، سبک‌های دلبستگی کولینز و رید (۱۹۹۰) و احساس تنهایی راسل (۱۹۹۶) پاسخ دادند. تحلیل داده‌های جمع‌آوری‌شده با استفاده از مدلیابی معادلات ساختاری در برنامه اسمارت پی‌ال‌اس نسخه ۳ انجام گرفت
یافته‌ها: نتایج نشان دادند که کیفیت رابطه والد-فرزند با میانجی‌گری احساس تنهایی، اثری غیرمستقیم بر بی‌موبایل‌هراسی دانشآموزان داشت (β=0/481، p<0/01). همچنین، سبک‌های دلبستگی نیز از طریق احساس تنهایی، به‌طور غیرمستقیم بر بی‌موبایل‌هراسی دانشآموزان تأثیر معناداری داشت (β=0/481، p<0/01). کیفیت رابطه والد-فرزند (β=0/163، p<0/01) و سبک‌های دلبستگی (β=0/328، p<0/01) نیز به‌طور مستقیم بر بی‌موبایل‌هراسی دانشآموزان تأثیر معناداری داشتند.
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج، برگزاری کلاس‌های آموزشی برای والدین و دانشآموزان با هدف ارتقاء کیفیت رابطه والد–فرزند، آموزش سبک‌های دلبستگی و کاهش احساس تنهایی و در نتیجه کاهش بی‌موبایل‌هراسی در دانشآموزان پیشنهاد شد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |