دوره 12، شماره 4 - ( مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت 1404 )                   جلد 12 شماره 4 صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mendeley  
Zotero  
RefWorks

Pourazim Azar K, Shaker Dioulagh A, Khademi A. Structural model of sleep problems based on emotional dyslexia and childhood trauma with the mediation role of resilience in pregnant women in Tehran. Shenakht Journal of Psychology and Psychiatry 2025; 12 (4)
URL: http://shenakht.muk.ac.ir/article-1-2413-fa.html
پورعظیم آذر خدیجه، شاکر دولق علی، خادمی علی. مدل ساختاری مشکلات خواب بر اساس ناگویی هیجانی و ترومای دوران کودکی با میانجی‌گری تاب‌آوری در زنان باردار شهر تهران. مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت. 1404; 12 (4)

URL: http://shenakht.muk.ac.ir/article-1-2413-fa.html


1- دانشجوی دکتری روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ارومیه، آذربایجان غربی، ایران.
2- دانشیار گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ارومیه، آذربایجان غربی، ایران ، Ali.shaker2000@gmail.com
3- استاد تمام، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ارومیه، آذربایجان غربی، ایران.
چکیده:   (18 مشاهده)
مقدمه: در دوره بارداری زنان مشکلات جسمی و روان‌شناختی گوناگونی را تجربه می‌کنند. یکی از این مسائل مهم و قابل‌توجه مشکلات خواب است.
هدف: پژوهش حاضر با هدف تبیین مدل ساختاری مشکلات خواب بر اساس ناگویی هیجانی و ترومای دوران کودکی با میانجی‌گری تاب‌آوری در زنان باردار شهر تهران است.
روش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی و معادلات ساختاری بوده است و جامعه آماری آن شامل تمامی زنان باردار سال 1402 شهر تهران می باشد. با استفاده از فرمول کوهن تعداد 288 نفر به روش نمونه‌گیری غیر‌تصادفی هدفمند انتخاب شدند. در بین آن‌ها چهار پرسش‌نامه  مشکلات خواب، ناگویی هیجانی، ترومای دوران کودکی و تاب‌آوری توزیع شد. داده‌های به دست آمده با نرم‌افزارهای SPSS-27 و LISREL-8/8 و آزمون‌های همبستگی «پیرسون» و معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شدند.
یافته­‌ها: نتایج نشان داد مدل از برازش خوبی برخوردار ‌است. همچنین، قوی‌ترین رابطه با مشکلات خواب را به ترتیب ناگویی هیجانی (35/0=r)، ترومای دوران کودکی (25/0=r) و تاب‌آوری (21/0-=r) داشتند (01/0<p) که افزایش میزان تاب‌آوری نشان دهنده کاهش مشکلات خواب می­باشد. ناگویی هیجانی (14/0-=r) و ترومای دوران کودکی (20/0-=r) نیز دارای رابطه معکوس معنا‌داری با متغیر میانجی تاب‌آوری هستند (05/0>p).
نتیجه­‌گیری: نتایج بیانگر آن است که متغییر­های ناگویی هیجانی، ترومای دوران کودکی و تاب‌آوری پیش­بینی­کننده مشکلات خواب هستند. بنابراین با شناخت برخی عوامل موثر بر مشکلات خواب می­توان به بهبود کیفیت خواب زنان باردار کمک شایانی نمود.
     
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1403/9/19 | پذیرش: 1403/10/8 | انتشار: 1404/7/20

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.