دوره 10، شماره 1 - ( مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت 1402 )
جلد 10 شماره 1 صفحات 30-19 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
2- دانشیار، گروه روانشناسی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
3- استادیار، گروه روانشناسی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران ، M.farhadi@basu.ac.ir
4- استاد، گروه روانشناسی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
2- دانشیار، گروه روانشناسی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
3- استادیار، گروه روانشناسی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران ، M.farhadi@basu.ac.ir
4- استاد، گروه روانشناسی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
چکیده: (813 مشاهده)
مقدمه: امروزه جراحی زیبایی گزینه‌ای است برای بهبود کیفیت زندگی که در تمام دنیا استقبال و گرایش به آن رو به افزایش است.
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه اجتناب تجربی با نگرانی از تصویر بدنی در پیش‌بینی نگرش مثبت به انجام عمل‌های زیبایی در مراجعه‌کنندگان به پزشکان پوست، مو و زیبایی بود.
روش: روش پژوهش همبستگی از نوع مدل‌یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مراجعه‌کنندگان به کلینیک‌ها و مطب‌های متخصصین پوست و مو و جراحی‌های زیبایی و پلاستیک شهر سنندج در سال ۱۴۰۰ بودند. روش نمونه‌گیری به صورت در دسترس بود. تعداد نمونه با استفاده از جدول مورگان ۲۷۲ نفر تعیین شد. ابزارهای پژوهش شامل: پرسشنامه اجتناب تجربی (۲۰۱۱)، نگرانی از تصویر بدنی (۲۰۰۵) و گرایش به جراحی زیبایی اعتمادی فرد و امانی (۱۳۹۲) بود. به منظور تحلیل داده‌ها از روش‌های آماری ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چند متغیره به شیوه‌ی همزمان و مدل‌یابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم‌افزارهای SPSS نسخه ۲۶ و لیزرل نسخه ۸/۸ استفاده گردید.
یافته‌ها: نتایج نشان داد بین اجتناب تجربی با نگرانی از تصویر بدن (r=۰/۵۹, p<۰/۰۱) و گرایش مثبت به عمل جراحی زیبایی (r=۰/۲۵, p<۰/۰۱) رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین بین نگرانی از تصویر بدن با گرایش به جراحی زیبایی (r=۰/۴۹, p<۰/۰۱) رابطه مثبت و معنی‌داری وجود دارد. تحلیل داده‌ها نشان‌دهنده مناسب بودن شاخص‌ها بوده و مدل از برازش مطلوبی برخوردار بود.
نتیجه‌گیری: نتیجه پژوهش نشان داد گرایش مثبت به عمل‌های جراحی زیبایی، توسط متغیرهای اجتناب تجربی و نگرانی از تصویر بدنی قابل پیش‌بینی است؛ بنابراین، پیشنهاد می‌شود روانشناسان و مشاوران جهت کاهش احتمال گرایش به عمل‌های جراحی زیبایی، نقش اجتناب تجربی و نگرانی از تصویر بدنی را مورد توجه قرار دهند.
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه اجتناب تجربی با نگرانی از تصویر بدنی در پیش‌بینی نگرش مثبت به انجام عمل‌های زیبایی در مراجعه‌کنندگان به پزشکان پوست، مو و زیبایی بود.
روش: روش پژوهش همبستگی از نوع مدل‌یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مراجعه‌کنندگان به کلینیک‌ها و مطب‌های متخصصین پوست و مو و جراحی‌های زیبایی و پلاستیک شهر سنندج در سال ۱۴۰۰ بودند. روش نمونه‌گیری به صورت در دسترس بود. تعداد نمونه با استفاده از جدول مورگان ۲۷۲ نفر تعیین شد. ابزارهای پژوهش شامل: پرسشنامه اجتناب تجربی (۲۰۱۱)، نگرانی از تصویر بدنی (۲۰۰۵) و گرایش به جراحی زیبایی اعتمادی فرد و امانی (۱۳۹۲) بود. به منظور تحلیل داده‌ها از روش‌های آماری ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چند متغیره به شیوه‌ی همزمان و مدل‌یابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم‌افزارهای SPSS نسخه ۲۶ و لیزرل نسخه ۸/۸ استفاده گردید.
یافته‌ها: نتایج نشان داد بین اجتناب تجربی با نگرانی از تصویر بدن (r=۰/۵۹, p<۰/۰۱) و گرایش مثبت به عمل جراحی زیبایی (r=۰/۲۵, p<۰/۰۱) رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین بین نگرانی از تصویر بدن با گرایش به جراحی زیبایی (r=۰/۴۹, p<۰/۰۱) رابطه مثبت و معنی‌داری وجود دارد. تحلیل داده‌ها نشان‌دهنده مناسب بودن شاخص‌ها بوده و مدل از برازش مطلوبی برخوردار بود.
نتیجه‌گیری: نتیجه پژوهش نشان داد گرایش مثبت به عمل‌های جراحی زیبایی، توسط متغیرهای اجتناب تجربی و نگرانی از تصویر بدنی قابل پیش‌بینی است؛ بنابراین، پیشنهاد می‌شود روانشناسان و مشاوران جهت کاهش احتمال گرایش به عمل‌های جراحی زیبایی، نقش اجتناب تجربی و نگرانی از تصویر بدنی را مورد توجه قرار دهند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |