دوره 9، شماره 3 - ( مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت 1401 )
جلد 9 شماره 3 صفحات 135-123 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2- دانشیار، گروه روانشناسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران ، Emamipursd@yahoo.com
3- استادیار، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
2- دانشیار، گروه روانشناسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران ، Emamipursd@yahoo.com
3- استادیار، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
چکیده: (1602 مشاهده)
مقدمه: استرس تحصیلی یک وضعیت روانشناختی منفی است که با مولفه‌های شناختی و عاطفی که در بردارد سلامت دانش‌آموزان را تهدید می‌کند.
هدف: این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی درمان راه حل مدار کوتاه مدت و درمان مبتنی بر ذهن آگاهی بر کاهش تنیدگی تحصیلی نوجوانان مقطع متوسطه اول انجام گرفت.
روش: این پژوهش در چهارچوب طرح کارآزمایی بالینی با پیش‌آزمون و پس‌آزمون و آزمون پیگیری سه ماهه اجرا شد. از بین دانش‌آموزان پسر دوره اول مدارس متوسطه منطقه ۱۳ شهر تهران در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۳۹۸؛ به شکل نمونه‌گیری هدفمند تعداد ۶۰ نفر انتخاب و توسط مقیاس استرس تحصیلی نوجوانان دون، هو و ژو (۲۰۱۱) بررسی شدند و به صورت تصادفی به ۳ گروه کنترل، گروه درمان راه حل مدار و گروه درمان ذهن آگاهی تقسیم شدند. سپس مداخله بر گروه‌های آزمایشی انجام شد و پس از پایان سه ماه آزمون پیگیری به عمل آمد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۶ و آزمون‌های تحلیل کوواریانس و واریانس مختلط تجزیه‌وتحلیل شد.
یافته‌ها: یافته‌های این پژوهش نشان داد که هر دو روش درمانی در کاهش تنیدگی تحصیلی دانش‌آموزان موثر بوده است اما روش ذهن آگاهی (Eta۲=۰/۳۵۷) توانسته است نسبت به روش مداخله راه حل مدار کوتاه مدت (Eta۲=۰/۳۱۸) در کاهش تنیدگی دانش‌آموزان بهتر عمل کند (۰/۰۵>P).
نتیجه‌گیری: به درمانگران توصیه می‌شود در کار با دانش‌آموزان نوجوان دارای تنیدگی تحصیلی از روش‌های مداخله‌ای راه حل مدار کوتاه مدت و درمان ذهن آگاهی استفاده کنند و در این رابطه درمان ذهن آگاهی از اولویت درمانی بالاتری برخوردار است.
هدف: این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی درمان راه حل مدار کوتاه مدت و درمان مبتنی بر ذهن آگاهی بر کاهش تنیدگی تحصیلی نوجوانان مقطع متوسطه اول انجام گرفت.
روش: این پژوهش در چهارچوب طرح کارآزمایی بالینی با پیش‌آزمون و پس‌آزمون و آزمون پیگیری سه ماهه اجرا شد. از بین دانش‌آموزان پسر دوره اول مدارس متوسطه منطقه ۱۳ شهر تهران در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۳۹۸؛ به شکل نمونه‌گیری هدفمند تعداد ۶۰ نفر انتخاب و توسط مقیاس استرس تحصیلی نوجوانان دون، هو و ژو (۲۰۱۱) بررسی شدند و به صورت تصادفی به ۳ گروه کنترل، گروه درمان راه حل مدار و گروه درمان ذهن آگاهی تقسیم شدند. سپس مداخله بر گروه‌های آزمایشی انجام شد و پس از پایان سه ماه آزمون پیگیری به عمل آمد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۶ و آزمون‌های تحلیل کوواریانس و واریانس مختلط تجزیه‌وتحلیل شد.
یافته‌ها: یافته‌های این پژوهش نشان داد که هر دو روش درمانی در کاهش تنیدگی تحصیلی دانش‌آموزان موثر بوده است اما روش ذهن آگاهی (Eta۲=۰/۳۵۷) توانسته است نسبت به روش مداخله راه حل مدار کوتاه مدت (Eta۲=۰/۳۱۸) در کاهش تنیدگی دانش‌آموزان بهتر عمل کند (۰/۰۵>P).
نتیجه‌گیری: به درمانگران توصیه می‌شود در کار با دانش‌آموزان نوجوان دارای تنیدگی تحصیلی از روش‌های مداخله‌ای راه حل مدار کوتاه مدت و درمان ذهن آگاهی استفاده کنند و در این رابطه درمان ذهن آگاهی از اولویت درمانی بالاتری برخوردار است.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |