دوره 8، شماره 6 - ( مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت 1400 )
جلد 8 شماره 6 صفحات 49-37 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران
2- دانشیار، گروه روانشناسی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران ، b.ahadi@alzahra.ac.ir
3- استادیار، گروه روانشناسی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران
2- دانشیار، گروه روانشناسی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران ، b.ahadi@alzahra.ac.ir
3- استادیار، گروه روانشناسی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران
چکیده: (1925 مشاهده)
مقدمه: بیماری کووید-۱۹ علاوه بر آسیب‌های جدی که برای سلامت جسمی مردم ایجاد کرده، پریشانی روانشناختی فراوانی را به بار آورده است که شناخت عوامل مرتبط با تحمل پریشانی در این دوران ضروری به نظر میرسد.
هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش ویژگی‌های شخصیتی و سبک‌های مقابله‌ای در پیش‌بینی تحمل پریشانی در دوران شیوع ویروس کرونا انجام شد.
روش: پژوهش حاضر از نوع مطالعات توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه افراد ۶۰-۱۸ سال ساکن شهر تهران بود که در سال ۱۳۹۹ به صورت اینترنتی در پژوهش شرکت کردند. حجم نمونه براساس فرمول کرامر ۲۸۰ نفر تعیین و با روش نمونه‌گیری غیر تصادفی در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه‌های تحمل پریشانی (DTS)، راهبردهای مقابله‌ای (WOCQ) و شخصیت نئو (NEO-FFI) بود. داده‌ها با روش رگرسیون چندگانه و با نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۵ تحلیل شدند.
یافته‌ها: ویژگی‌های شخصیتی برونگرایی، انعطاف‌پذیری و موافق بودن تأثیر مثبت و روان رنجوری تأثیر منفی و بیشترین تأثیر را بر میزان تحمل پریشانی افراد در دوران شیوع کرونا دارند (۰/۰۰۱=P). راهبردهای مسئله‌دار تأثیر مثبت و راهبردهای هیجان مدار تأثیر منفی و بیشترین تأثیر بر میزان تحمل پریشانی افراد در دوران شیوع کرونا دارند (۰/۰۰۱=P).
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های این پژوهش، ویژگی‌های شخصیتی و سبک‌های مقابله‌ای در پیش‌بینی تحمل پریشانی در دوران شیوع ویروس کرونا نقش تعیین‌کننده‌ای دارند؛ بنابراین می‌توان نتیجه گرفت، توجه به ویژگی‌های شخصیتی به ویژه روان رنجوری و راهبردهای مقابله‌ای هیجان مدار در افراد و ارائه آموزش‌ها و مشاوره‌های تخصصی به این افراد در دوران پاندمی کرونا در جهت ارتقای سطح تحمل پریشانی می‌تواند مؤثر باشد.
هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش ویژگی‌های شخصیتی و سبک‌های مقابله‌ای در پیش‌بینی تحمل پریشانی در دوران شیوع ویروس کرونا انجام شد.
روش: پژوهش حاضر از نوع مطالعات توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه افراد ۶۰-۱۸ سال ساکن شهر تهران بود که در سال ۱۳۹۹ به صورت اینترنتی در پژوهش شرکت کردند. حجم نمونه براساس فرمول کرامر ۲۸۰ نفر تعیین و با روش نمونه‌گیری غیر تصادفی در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه‌های تحمل پریشانی (DTS)، راهبردهای مقابله‌ای (WOCQ) و شخصیت نئو (NEO-FFI) بود. داده‌ها با روش رگرسیون چندگانه و با نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۵ تحلیل شدند.
یافته‌ها: ویژگی‌های شخصیتی برونگرایی، انعطاف‌پذیری و موافق بودن تأثیر مثبت و روان رنجوری تأثیر منفی و بیشترین تأثیر را بر میزان تحمل پریشانی افراد در دوران شیوع کرونا دارند (۰/۰۰۱=P). راهبردهای مسئله‌دار تأثیر مثبت و راهبردهای هیجان مدار تأثیر منفی و بیشترین تأثیر بر میزان تحمل پریشانی افراد در دوران شیوع کرونا دارند (۰/۰۰۱=P).
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های این پژوهش، ویژگی‌های شخصیتی و سبک‌های مقابله‌ای در پیش‌بینی تحمل پریشانی در دوران شیوع ویروس کرونا نقش تعیین‌کننده‌ای دارند؛ بنابراین می‌توان نتیجه گرفت، توجه به ویژگی‌های شخصیتی به ویژه روان رنجوری و راهبردهای مقابله‌ای هیجان مدار در افراد و ارائه آموزش‌ها و مشاوره‌های تخصصی به این افراد در دوران پاندمی کرونا در جهت ارتقای سطح تحمل پریشانی می‌تواند مؤثر باشد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |